Дене мүшесін ол өз функциясын дұрыс атқармағанда ауру дейміз. Мысалы, қолыңыз бір затты ұстауға жарамаса, демек, ол сау емес. Жүрек те сол сияқты. Алланың разылығына ұмтылмаған, тек Одан ғана пайда не зиян көретінін сезінбеген, адамдардың пікіріне бола құбылған жүрек – ауру жүрек. Жүрек ауруларына қызғаныш, рия, такаппарлық, өз-өзін жақсы көру, адамдар арасында ерекшеленуге, бағалы болуға тырысу жатады. Соңғысына тоқталғым келеді. Қарапайым өмірден мысал келтірсек. 

Сіз бір топ адам отырған бөлмеге кіріп келдіңіз. Барлығы орындарынан тұрып, сізбен амандасып жатыр. Тек бір ғана адам шетте көңіл бөлмей отыр. Біраз уақыттан кейін әлгі кісі ләм-мим деместен бөлмеден шығып кетеді. Сондағы сіздің ол кісіге деген көзқарасаңыз қандай болады екен? Іште наразылық пайда бола ма? Байқадыңыз ба, ойша болсын, сіздің көңіл-күйіңіз сол пендеге тәуелді боп тұр. Демек, жүрегіңізде адамдар арасында абыройға, белгілі бір дәрежеге ие болуға деген ұмтылыс бар. Біз Алла алдындағы дәрежемізге қарағанда, адамдар арасындағы дәрежемізді көбірек ойлап қам жейміз. Бұны нәпсіні тазалау ілімінде жүректің үлкен дертіне балайды. Барлық адамның бойында осы ауру бар, оның емі – жүрек тұсбағдарын Аллаға бұру, онымен байланысыңды күшейту,  Одан басқа ешкім не пайда, не зиян келтіре алмайтынын терең сезіну, әр істі істер алдында жүрек сүзгісінен өткізіп, ниетіңе қарау, кім үшін, не үшін істейін деп жатырсың.  Бұл – өмір бойы күресуді, емдеуді қажет ететін рухани кесел. Жаратқанның алдына тазарған жүрекпен баруды нәсіп етсін!

 Данияр Жігітбек